Էլեկտրական հաղորդիչներ և անհաղորդիչներ:

1. Ո՞ր նյութերն են կոչվում էլեկտրականության հաղորդիչներ:

Էլեկտրական հաղորդիչներ են այն նյութերը, որոնք հեշտությամբ անց են կացնում էլեկտրական հոսանքը: Այս նյութերում էլեկտրոնները ազատ շարժվում են, ինչի շնորհիվ էլեկտրական հոսքը կարող է հեշտ անցնել դրանց միջով:

2. Ո՞ր նյութերն են կոչվում մեկուսիչներ:

Մեկուսիչներ են այն նյութերը, որոնք չեն անցկացնում (կամ շատ վատ են անցկացնում) էլեկտրական հոսքը։ Այս նյութերում էլեկտրոնները կապված են ատոմների հետ և չեն կարող ազատ տեղաշարժվել:

3. Բերեք հաղորդիչների և մեկուսիչների օրինակներ:

Հաղորդիչներ՝

  • Պղինձ
  • Ալյումին
  • Արծաթ
  • Ոսկի
  • Ջուր (հատկապես աղով կամ լուծված նյութերով)

Մեկուսիչներ՝

  • Պլաստմասսա
  • Ռետին
  • Ափսեային ապակի
  • Փայտ (չոր վիճակում)
  • Օդ

4. Նկարագրեք փորձ, որտեղ էլեկտրական փոխազդեցությունը հաղորդվում է ոչ օդի միջոցով:

Փորձ՝ հաղորդիչ նյութով փոխազդեցություն.

  1. Վերցրեք մետաղյա գնդիկ և լիցքավորեք այն (օրինակ՝ շփելով կտորով):
  2. Դրեք մեկուսիչ հիմքի վրա:
  3. Գնդիկին մոտեցրեք մետաղյա ձող, որի մի ծայրը միացված է մյուս գնդիկին՝ հաղորդիչ մետաղալարով։
  4. Դուք կտեսնեք, որ մյուս գնդիկը նույնպես լիցքավորվում է՝ այսինքն՝ էլեկտրական փոխազդեցությունը փոխանցվել է մետաղալարով, ոչ թե օդով:

5. Ինչո՞վ են տարբերվում էլեկտրականացված և չէլեկտրականացված մարմինները շրջապատող տարածությունները:

  • Էլեկտրականացված մարմնի շուրջ առաջանում է էլեկտրական դաշտ, որը կարող է ազդել այլ մարմինների վրա:
  • Չէլեկտրականացված մարմնի շուրջ էլեկտրական դաշտ չկա, հետևաբար այն էլեկտրական ներգործություն չի գործում շրջապատի վրա։

6. Ինչպե՞ս կարելի է հայտնաբերել էլեկտրական դաշտը:

Էլեկտրական դաշտը կարելի է հայտնաբերել՝ օգտագործելով փոքր լիցքավորված փորձնական մարմին (օրինակ՝ թղթե փոքրիկ կտոր կամ փոքր գնդիկ):

Եթե այդ մարմինը սկսում է շարժվել կամ տատանվել ինչ-որ ուղղությամբ, ապա դա նշան է, որ տվյալ տարածքում կա էլեկտրական դաշտ, որն ազդում է նրա վրա: