Լրացնել բաց թողնված տառերը դ կամ թ:

Ընդհանուր, ընթացք, ժողովուրդ,  որդի, օթևան, բերդաքաղաք, գաղթական, , շփոթվել, շքերթ, որդ(ճիճու), որթ (խաղողի թուփ), սփրթնել,  արդնանալ, խաղաթուղթ, խենդանալ, ծաղկազարդ, հարթավայր:

Լրացնել բաց թողնված տառերը: (է կամ ե)

երգ, էակ, ամենաէական, բարեկամ, էներգիա, վրաերթ, երես, էիր, էջահամար, որևէ, մանրէ, էինք,վերելք,գետեզր,կիսաեփ,լայնէկրան,վայրէջք, երանգ, եզր:

Լրացնել բաց թողնված տառերը: (օ կամ ո)

Բոլոր,որոշակի,ողկույզ,ամենօրյա,երրորդ,ամենօրյա,ողջ,հանրօգուտ,ոսկեզօծ,վեհորեն,օրեցօր,մեղմորեն,օգտակար,օրինակելի,նրբաոճ,բարձրորակ,մեղմօրոր,անօդ,կեսօր,ոսկեօղ,վատորակ,ոսկի,օդաչու, որակ,արագորեն, օրացույց, օդապարիկ,անօրեն,ամանոր, որոշում:

2. Թարգմանել Եզոպոսի հետևյալ առակները․

Зевс и черепаха

Զևսն ու կրիան

Басня Эзопа

Зевс справлял свадьбу и для всех животных выставил угощение. Не пришла одна лишь черепаха. Не понимая, в чём дело, на следующий день спросил её Зевс, почему она одна не пришла на пир.

— Свой дом — лучший дом, — ответила черепаха.

Рассердился на неё Зевс и заставил её повсюду носить на себе собственный дом.

Так многим людям приятнее жить скромно у себя, чем богато у чужих.

Զևսը  հարսանիք էր անում և հրավիրում է բոլոր կենդանիներին: Միայն  կրիան չի գալիս։ Չհասկանալով, թե ինչ է եղել, հաջորդ օրը Զևսը նրան հարցնում է, թե ինչու՞  չի եկել խնջույքին։

« Սեփական տունը լավագույն տունն է», - պատասխանեց կրիան:

Զևսը բարկացավ նրա վրա և ստիպեց նրան ամենուր տանել իր տունը։

Ուստի շատերի համար ավելի հաճելի է տանը համեստ ապրել, քան հարուստ օտարների հետ ։

Источник: https://pritchi.ru/id_5232

Комар и бык

Մոծակն ու ցուլը

Басня Эзопа

Комар уселся на рога быка и долго там сидел, а потом, собираясь взлетать, спросил быка:

— Может быть не улетать мне?

Бык ему в ответ:

— Любезный, и как ты прилетел, я не заметил, и как ты улетишь, я не замечу

Մոծակը նստեց ցլի եղջյուրների վրա և երկար նստեց այնտեղ, իսկ հետո, պատրաստվում էր թռչել, հարցրեց ցուլին.

«Միգուցե ես չպիտի՞ թռչեմ հեռու»:

Ցուլը պատասխանեց նրան.

-Սիրելիս, թե դու ինչպես ես եկել, ես չնկատեցի, և ինչպես ես թռչելու, ես չեմ նկատի:

Источник: https://pritchi.ru/id_61310090

1․ Ծանոթանալ Վարդան Այգեկցու առակագրությանը։ Կարդալ և պատմել առակներ ձեր ընտրությամբ։ Ասելիքն ավելի հասկանալի դարձնելու համար նա իր քարոզները համեմում էր իրիսկ հորինած, ինչպես և արդեն հայտնի զանազան առակներով ու զրույցներով։ Նա գրել է ավելի քան 30 առակ։ Այգեկցին սկիզբ է դրել առակավոր ճառի տեսակին։ Իր խրատական ճառերում նա վերամշակել, օգտագործել է Եզովպոսի և այլ գրավոր առակներ, ինչպես նաև՝ հայ ժողովրդական առակները ու զրույցները, որոնք գրի են առել Այգեկցին և այլ մատենագիրներ, նովելներ են, զվարճալի անեկդոտներ և խրատական փոքրիկ պատմություններ։ Իր մշակած և հեղինակած առակները և զրույցները Այգեկցին հավաքել է առանձին ժողովածուների մեջ։ Ի տարբերություն Մխիթար Գոշի առակների՝ դրանք ներկայացված են առանց որևէ դասակարգման և չունեն բարոյախրատական եզրակացություններ։ Այգեկցու առակներից շատերը հիմք են դարձել հետագա հայ բանաստեղծների ստեղծագործությունների համար։

Մի իմաստուն զինվոր պատերազմ էր գնում և նա երկու ոտքով կաղ էր։ Եվ զինվորներից մեկը նրան ասաց.

-Ով ողորմելի, ո՞ւր ես գնում։ Քեզ իսկույն կսպանեն, որովհետև փախչել չես կարող։

1․ Գրել տասը դարձվածք։

էշի ականջում քնած։ Գյուղը կանգնի՝ գերան կկոտրի։ Ձուկը գլխից է հոտել։ Ջրի բերածը ջուրն էլ կտանի։ Եփաց հավի ծիծաղն էլ կգա։ Էշն ինչ գիտի՝ նուշը ինչ է։ Լեզուն կապ ընկնել։

2. Լրացնել բաց թողնված տառերը։

lՆոյեմբերի վերջն էր, գրեթե ձմեռ: Տեղացող անձրևներից ու քամուց ծառերը համարյա մերկացել էին: Ողջ այգին լցվել էր ոսկեզօծ տերևներով: Վարդի թուփն էր միայն կանա՜չ-կանա՜չ: Նրա վրա դեռ հեռվից կարմրին էին տալիս երկու մեծ, կիսաբաց կոկոն:

Վարդենին կողքի մասրենուն նայում էր վերևից: Մասրենին ցցել էր սուր-սուր փշերը, որպեսզի քամուց պաշտպանի իր մի քանի դեղնած տերևները:

– Տեսնու՞մ ես՝ ես միշտ դալար եմ, միշտ կանաչ, ձմռանն անգամ ուրախացնում եմ մարդկանց իմ տեսքով ու վարդերով, իսկ դու չոր ճյուղերդ ես արթեն թափահարում քամուց,- ասաց վարդենին մասրենուն:

Մասրենին տխուր քմծիծաղով նայեց վարդենուն վարից վեր.

– Դու մոռացել ես, որ ցրտադիմացկուն դարձար ինձ վրա պատվաստվելու շնորհիվ:

Ես գիտեմ, որ մեր հայրենիքը հենց այն երկիրն է, որտեղ կանգ է առել Նոյի տապանը, և մարդկությունը սկսվել է հենց իմ երկրից։ Աստված կամեցել է, որ կյանքը սկսվի մեր երկրից․․․

Շատ թշնամիներ ենք ունեցել, որոնք կամեցել են տիրանալ մեր երկրին, բայց դա նրանց չի հաջողվել։

Ես վստահ եմ, որ այս դժվարին օրերն էլ կանցնեն, իմ հայրենիքը կհզորանա, մարդիկ կապրեն երջանիկ, ազատ ու անկախ մեր երկրում։ Իսկ ես, ու իմ ընկերները պետք է լավ սովորենք, գրագետ ու խելացի մարդիկ դառնանք, որպեսզի շարունակենք շենացնել մեր երկիրը։

1.Ընկերական քննարկում ՝ Ինչպես են անցնում իմ մայրենիիի դասերը, ին՞չ կավելացնեի կամ ի՞նչ կփոխեի ․․․ Իմ մայրենիի դասերն անցնում են շատ հետաքրքիր։ Մենք դասերի ժամանակ քնարկում ենք տարբեր թեմաներ, սովորում ենք հայոց լեզվի ուղղագրություն և քերականություն։ Ես կցանկանայի, որպեսզի տրված հանձնարարություները դասերի ժամանակ մանրամասն քնարկեինք, այնուհետև ստանայինք նոր հանձնարարություներ և ոչ թե արագ ստանայինք դրանք։

2.Գրել հոմանիշներով հարուստ նախադասություններ (հինգ հատ)

1. Երկինքը կապույտ է, պարզ է և անամպ։
2. Ջուրը մաքուր է, վճիտ է և զուլալ։
3. Մենք գնացինք գազանանոց և այնտեղ տեսանք բրդոտ, փափկամազ և կեռ ոտքերով ու ծուռթաթ մի արջ։
4. Իմ մայրիկը, սիրուն է, գեղեցիկ է և չնաշխարհիկ։
5. Իմ համակարգիչը ունիվերսալ է, համապիտանի, արագ աշխատող և բազմաֆունկցիոնալ։

3. գրաբարի մասին

1. ա  և ո  տառերի գրության վերաբերյալ.



աշխարհաբար	գրաբար	աշխարհաբար	գրաբար
արքա	արքայ	երեկո	երեկոյ
ծառա	ծառայ	կոփածո	կոփածոյ
տղա	տղայ	սիրո	սիրոյ

գրաբարով գրված այս նախադասությունը սովորել և գրել ժամանակակից մայրենիով․

Լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք:

Լավ է կույր աչքով, քան կույր մտքով։

1.Հոմանիշ և հականիշ բառեր։

Հոմանիշ են կոչվում մոտ իմաստ արտահայտող բառերը: Օրինակ՝

գագաթ-կատար

հովիկ-զեփյուռ

Հականիշ են կոչվում հակառակ իմաստ արտահայտող բառերը: Օրինակ՝

երկար-կարճ

խոշոր-մանր 

տանը շարունակել․․․

2. Խնդրում եմ կարդալ տեքստը և գտնել բնությունը բնութագրող բառերը․

Լռություն կա Կաքավաբերդի ավերակներում։ Միայն ձորի մեջ աղմկում է Բասուտա գետը, քերում է ափերը և հղկում հունի կապույտ որձաքարը։ Իր նեղ հունի մեջ գալարվում է Բասուտա գետը, ասես նրա սպիտակ փրփուրի տակ ոռնում են հազար գամփռներ և կրծում քարե շղթաները։

Պարիսպների գլխին բույն են դրել ցինը և անգղը։ Հենց որ բերդի պարիսպների տակ ոտնաձայն է լսվում, նրանք կռնչյունով աղմկում են, թռչում են բներից և ահարկու պտույտներ անում բերդի կատարին։ Ապա բարձրանում է քարե արծիվը, կտուցը կեռ թուր, մագիլները՝ սրածայր նիզակներ, փետուրները որպես պողպատե զրահ։

Կաքավաբերդի բարձունքի միակ ծաղիկը ալպիական մանուշակն է, ցողունը կաքավի ոտքի պես կարմիր, ծաղիկը ծիրանի գույն։ Քարի մոտ է բսնում ալպիական մանուշակը, պարիսպների տակ։ Արևից քարերը տաքանում են, և երբ ամպերը ծածկում են քար ու պարիսպ, մանուշակը թեքվում է, գլուխը հենում քարին։ Ծաղկափոշու մեջ թաթախված գունավոր բզեզին մանուշակը ճոճք է թվում, աշխարհը՝ ծիրանագույն բուրաստան։ Ակսել Բակունց՝ <<Ալպիական մանուշակ>>։

Լռություն, կապույտ որձաքարը, սպիտակ փրփուրի, քարե շղթաները, քարե արծիվը, ալպիական մանուշակն, ցողունը կաքավի ոտքի պես կարմիր, ծաղիկը ծիրանի գույն, արևից քարերը տաքանում են, ամպերը ծածկում են քար ու պարիսպ, ծաղկափոշու մեջ թաթախված գունավոր բզեզ։

3․ Վերհիշելով դ-թ,բ-փ,գ-ք,ձ-ց,օ-ո,է-ե ուղղագրությունը՝ լրացնում ենք բաց թողնված տառերը․

Այսպիսով՝

էներգիա, վրաերթ, երես, որևէ, մանրէ, էինք,վերելք, գետեզր,կիսաեփ, լայնէկրան,վայրէջք, երանգ, եզր:

1.տանը ավարտել <<Իմ ստեղծած խաղալիքը>>

Եթե ես հնարավորություն ունենամ խաղալիք ստեղծելու` այն կունենա կորած իրերը գտնելու հնարավորություն։ Էկրանի վրա կսկանաորի կորած իրի պատկերը։ Ու նա կտա ինֆորմացիա, թե որտեղ է գտնվում տվյալ առարկան։

Այդ միտքը իմ մեջ առաջացել է այն ժամանակ, երբ շտապում ես, ու չես գտնում քո կորած իրը: Եթե սկանավորելու հնարաորություն չունես, կարող ես որոնման դաշտում գրել կորած իրի անունը, և ֆոտոխցիկի շնորհիվ գտնել իրը։

2.Լրացնել բաց թողնված տառերը․

աղջիկ, աղքատ, այսoր, առաջին, արգելել, երգ, արդար, արձակուրդ, բարձր, անօգնական, զարթնել, երջանիկ, երփներանգ, համբուրել, նուրբ, հագնել, ճամփա, ընթերցել, համերգ, տնօրեն, թագավոր, որսորդ, բախտ:

3.Հանգստյան օրերին կարդալ Հրանտ Մաթևոսյանի <<Գոմեշը>> պատմածքը ․

Սարի գլխին մի կտոր սպիտակ սառույց կար, սառույցի վերևը խանձարուրի կապերը լուռ քանդում էր մի փոքրիկ ամպ: Ամպի տակ հրճվում էր արտուտիկը, իսկ ամպի վրայով, նախիրների վրայով, բազեի, սարերի, ուրթերի ու անտառների վրայով ուրիշ աշխարհների մաքուր քամիները հուրհրալով տանում էին մի մեծ արև:

Խոտն այդտեղ չտեսնված համով էր, և հանդապահը հիմա-հիմա պիտի գար գոռար նախրի վրա՝ թե նրանք ինչու են ուտում համեղ խոտը, և նախիրն արածում էր ագահությամբ: Վայ թե վաղուց էին կշտացել, բայց հանդապահը չէր գալիս: Սառույցից մի հատ առու էր սկսվում ու գալիս գնում կովերի միջով: Կովերն ականջի ծայրով լսում էին, որ առուն կա: Խոտ էին ուտում, փորի տակ նրանց կրծերակները վարար-վարար կաթ էին տանում, և նրանք իրենց անընդհատ ասում էին՝ թե առուն կա:
Տաք բուրմունքի մեջ ընկղմված գոմեշն արածում էր մի ձորակում: Հովերն այդ ձորակից ոչ մի բուրում չէին տարել, որովհետև չէին մտել ձորակ: Նախիրը հիմա կարող էր գալ, տրորել ու կեղտոտել այդ ձորակը, դրա համար էլ գոմեշն արածում էր պոզահարելով ու սպառնալով: Մեկ էլ՝ խոտն անհամացավ, դարձավ ուղղակի չոր ծղոտ: Առվակը մոտիկ էր: Բայց մեջքն սկսեց պաղել: Ուրեմն ամպը բռնել էր արևի դեմը: Գոմեշն ուզեց ստվերը մեջքից թոթափել սարսռոցով, բայց կաշին կարծրանում էր նրա վրա: Գլուխը բարձր՝ գոմեշն սպասեց թե ինչ է լինելու հետո, և արյունը նրա երակներում դանդաղում ու ցամաքում էր, ապա դարձավ կպչուն, խցվեց ու կանգ առավ, իսկ աշխարհը խլանում ու հանգչում էր նրա ականջներում: Աշխարհը մեռել ու մթնել էր, հիմա ամպը պայթելու էր, պահ էին մտել հովը, արտույտը, առուն… մեկ էլ երակները լայնացան և արյունը վազեց վարար, հեշտ, քչքչոցով:
Գոմեշը ելավ ձորակից, և մշուշի մեջ գեղեցիկ էին կովերը, հեռաստանները, լուռ ամպը, բայց նախրի մեջ չկար մի ուրիշ գոմեշ: Արյունը տաքանում էր նրա մեջ, մանրիկ ցավով ու ջերմությամբ արթնացան սրունքները, իսկ ողնաշարն արդեն դուրեկան ցոլքերով ծակծկվում էր վզից մինչև պոչը: Նա ոտ փոխեց՝ որ գնա, կռվի կովերի ցուլի հետ, բայց տեսավ, որ չի ուզում գնալ, չարությունը հալվում ու դուրս է սահում իրենից:
Խոր լռության մեջ խոտերը թելը-թելին շղարշե բուրմունք էին հյուսում այդ կանաչ աշխարհի երեսով մեկ և բուրմունքի հետ հյուսվում էր մի քաղցր թախիծ:
Գոմեշը մռլնգաց:
Կովերը նայեցին՝ հանդապահը չէր, գոմեշն էր, մռլնգում էր: Կովերը շարունակեցին արածել անտեր փափուկ խոտի առատության մեջ, լավ ջրի մոտիկության, իրենց մետաքսե ցուլի ներկայության, կաթի վարար վազքի ու գոլ արևից իրենց պարարտ գոհության մեջ:
Գոմեշը ճանապարհվեց ուրթ: Կուրծը փաղաքշանքով հունցվում էր զույգ ոտի արանքում և գոմեշը գնում էր կթվելու նանին: Սարահարթի ուրթը ճոճվեց նրա հայացքի մեջ ու կորավ, ձորակում գոմեշը մի երկու բերան խոտ պոկեց ու մոլորվեց: Հա, գնում էր ուրթ: Իսկ ինչու է նախիրը դեռ արածում: Նախիրը կովեր են, ինքը մեկ հատիկ գոմեշ է – ա՛յսպե՜ս:
Նա կանգնեց վրանի դռանը, կանչեց ու սպասեց նանի դուրս գալուն:
– Եկել ե՞ս,– ասաց նանը:
– Էս օրը ճաշին էս ինչո՞ւ ես եկել,– ասաց նանը:
– Նախիրը հանդում՝ դու վեր ես կացել եկել:
– Դե լավ, որ եկել ես՝ արի կթեմ:
– Կուրծդ կիսատ՝ էս ո՞ւր ես եկել:
Կթվորը լավ չէր կթում, կուրծը ցավեցնում էր: Գոմեշը ծռեց պարանոցը, հոտ քաշեց՝ նանի հոտն էր, նանի ձայնն էր, բայց այս անգամ իսկի լավ չէր կթում: Գոմեշը տեսավ որ չի ուզում կթվել: Հեռու հեռաստաններից դենը, տաք մշուշների մեջ գոմեշների խմբեր են կանգնած և նրանցից մեկը անտառների ու ճանապարհների գլխով հղում է իր թախիծը սրան:
– Հը՜, Սաթիկ… նանիդ տրորում ես, էլ քեզ ո՞վ կկթի:
– Չէ, կաթ չես բերել, եղածն էլ չտվեցիր:
– Վույ, վույ, վույ, վույ, նանիդ տրորեցիր:
– Մինա՜ս… գոմեշն աչքիս մի տեսակ է երևում:
– Հա՜… գոմեշս ցուլ է ուզում:
– Գոմեշս ցուլ է ուզում: Հուլիս, օգոստոս, սեպտեմբեր… մարտ… մարտ, մայիս… լավ ժամանակ ես ծնելու: Ձագիդ բոխու տերև կտամ… կանաչ արև կլինի, մայիս կլինի…
Գոմեշը բլրի գլխին կանգ առավ ու աստծու կանաչ աշխարհի վրայով նայեց հեռվի շեկ հովիտներին:
Աղվեսը մեռել էր ծերպերի մեջ լերկ մի տեղ՝ որպեսզի խոտերը չխանգարեն և երկնքի բազեն անպայման տեսնի նրա դին: Եվ այնքան ճիշտ էր մեռել աղվեսը, որ հովը քշում տանում էր նրա ագին:
Հեռուների շեկ հովիտներում մշուշների տակ գոմեշների շոգած խմբեր էին օրորվում և նրանց մեջ տաք ու զորեղ մեկը, գլուխը բարձր բռնած, իր կանչը հղում էր սրան: Գոմեշը մռլնգաց ու պոկվեց բլրի գլխից դեպի ձորը…
Էն ի՞նչ է անում, էն ի՞նչ է անում, էն ի՞նչ է անում էն անասունը,– վրա վազեց աղվեսը: Հազար ասի էդ անիծված տունն էդ փափուկ հողում չփորենք…

Եթե ես հնարավորություն ունենամ խաղալիք ստեղծելու այն կունենա կորած իրերը գտնելու հնարավորություն։ Այն հնարավորություն կունենա էկրանի վրա սկանաորելու կորած իրի պատկերը։ Ու նա կտա ինֆորմացիա, թե որտեղ է գտնվում տվյալ առարկան։

Այդ միտքը իմ մեջ առաջացել է այն ժամանակ, երբ շտապում ես, ու չես գտնում քո կորած իրը: Եթե սկանավորելու հնարաորություն չունես, կարող ես որոնման դաշտում գրել կորած իրի անունը, և ֆոտոխցիկի շնորհիվ գտնել իրը։

Հեքիաթ,  ակցիա,   բամիա , այծյամ,  էներգիա,  Անդրեաս,  եղյամ,

էքսկուրսիա, խավյար,  կղզյակ,  Սուքիաս,  կրիա,   միլիարդ,  վայրկյան,  Բենիամին,

մումիա,  Սիսիան,  փասյան,  միմյանց,  Արաքսյա, դաստիարակ,  լյարդ,  քիմիա,

օվկիանոս, անցյալ Ազարիա, Անանյա, Եղյա,  Երեմիա,  հեծյալ,

Զաքարյա, Մարիամ, Ամալյա,  Օֆելյա։

Իսկ այտեղ ըստ անհրաժեշտության գրեք յ տառը։

Կայուուն, հայելի, Միքայել, զրոյական, էություն, նայել,   վայելել,

 էակ,   ատամնաբույժ, Ռաֆայել, միայն, պոեմ, պոետ,

միասին, հիանալ, թեյել, խնայել, հիանալ, որդիական։

՝ծառ-ծառաստան, գետ-գետակ, գեղեցիկ-տգեղ, մայր-մայրություն, մայրական, գլուխ-գլխիկ, ամպ-ամպոտ, ամպամած, գույն-գունավոր, գոհ-դժգոհ, դուռ-դռնակ, մուկ-մկնիկ