Կար-չկար, մի գյուղ կար։ Այդ գյուղի մարդիկ շատ կատակասեր էին։ Երբ լույսը բացվում էր, սկսվում էր զրնգուն ծիծաղի կարկաչը։ Մի անգամ կողքի գյուղի չար մարդիկ, որոնք հեռվից լսում էին նրանց զվարթ ծիծաղն ու զայրանում, որոշում են պատերազմել և կտրել նրանց ծիծաղի ձայնը։ Նրանք զորքով գալիս են դեպի կատակասերների գյուղը։ Կատակասերները նաև շատ հնարամիտ են լինում։ Շարք են կազմում, շատ կատակներ անում ու սկսում քա՜հ- քա՜հ ծիծաղել։ Դրանից ծիծաղի փոթորիկ է առաջանում,քշում -տանում չար գյուղացիներին։Այդպիսով փրկվում են բարի մարդիկ։

 

Դանակը    երկար է

Դդումը  դեղին է

Ուլիկը   զբոսնում է  անտառում։

Մայրիկը  պատրաստել է  թխվածք

Նարնջագույն է  կամ  դեղին։ Համով է  ու  քաղցր է,  վիտամիներ  ունի։

Լինում է, չի լինում  մի  կախարդուհի։

Այդ   կախաարդուհին  ուզում  էր  կենդանի   ունենալ։  Մի անգամ էլ նա  կախարդական հյութը  վերցրեց, լցրեց դդումի վրա ու նրան մկնիկ դարձրեց:

Ձմեռ պապին եկավ։

Մանուկներին նվերներ բերեց։

Եղնիկներին հետ նորից

Ռուզան մայրիկն ուրախացավ։

 

Ես սիրում եմ ձմեռ, որովհետև ես սիրում եմ ձնագնդիկով խաղալ, ձնեմարդ սարքել։ Ձմռանը մենք նշում ենք Նոր տարին։ Ինչու եմ սիրում Նոր տարի, որովհետև Ձմեռ պապին մեզ համար բերում է նվերներ։