Ես շատ զգացմունքային եմ։ Շուտ եմ նեղվում, երբ ինչ-որ բան այն չէ լինում։ Այդ ժամանակ գրկում եմ մայրիկիս, գլուխս դնում նրա կրծքին․ նա համբուրում է ինձ, ասում, որ չանհանգստանամ, որ ամեն ինչ լավ կլինի։ Նա շատ բարի է, միշտ բացատռում է իմ սխալները, հարցնում, թե ես ինչպե՞ս կվարվեի իր փոխարեն։ Նա դրանով օգնում է ինձ, որ մտածեմ այդ ամենի մասին և ինքս գտնեմ ճիշտ պատասխանը։ Ես շատ ուրախ եմ, որ հենց նա է իմ մայրիկը։Ես սիրում եմ նրան։
Լեո Մելիքյանի բլոգ 